شكل اسكلت حنجره
عضـلات حـنجـره شـامـل عضـلات خـارجـي و داخـلي مي باشد. عضلات خارجي شامل كريكو تيروئيد ، عضلات سوپراهيوئيد واينفراهيوئيد ميشود. عضلات داخلي حنجره شامل تيرو آرتينوئـيد ، تـيرو اپيگلـوتيـك ، آري اپيگوتيك ، كريكوآرتنيوئيد خلفي، كريكو آرتينوئيد جانبي و انيتر آرتنيوئيد مي باشد. عضلات نزديك كننده طنابهاي صوتي حقيقي شامل تيرو آرتينوئيد ، كريكوآرتينوئيد جانبي و خلفي و اينترآرتنيوئيد ميباشد. عضله دور كنـنده طنـاب صـوتـي حقـيقي كـريـكوآرتينوئيد خلفي مي باشد. عضله كـريـكوتيـروئيـد تنسور ( TENSOR ) طنـاب صـوتــي مي باشد.
عضله آري اپيگوتيك مدخل ( INLET ) حنجره را مي بندد و عضله تيرو اپي گلوتيك عضله طناب صوتي كاذب مي باشد.
حنجره در مدخل ناي در خط وسط در بالاي گردن قرار دارد و درمعاينه با آينه يا لارنگوسكپ به ترتيب از بالا به پائين حفرات والكولا ( بين زبان واپي گلوت قرار داشته ودر خط وسط توسط چين گلوسواپي گلوتيك مياني به دو حفره طرقي تقسيم ميشود ودر طرفين حفره توسط چين گلوسواپي گلوتيك جانبي محدود ميشود ) نيمه فوقاني اپي گلوت يا اپي گلوت سوپراهيوئيد (كه آزاد مي باشد و شامل سطح زباني در جلو وسطح حنجره اي در عقب مي باشد) ، چين هاي آري اپيگلوتيك ،راس آريتنوئيد ها چين اينتر آريتنوئيد ( در زير آن بين دو زائده صوتي كميسور خلفي قرار دارد) ، طناب صوتي كاذب ( در طرفين ) ،طناب صوتي حقيقي ( بين طناب هاي صوتي حقيقي و كاذب دهليز چپ ور است قرار دارند )ونهايتا ً در طرفين حنجره دو حفره هرمي شكل قرار دارند ( سينوس پيريفرم ) مشاهده ميشوند.
بافـت پوششي حنجـره از نـوع استـونـه اي مـژك دار منـطبق كـاذب است جز اينكه سطح زباني اپي گلوت و طنابهاي صوتي حقيقي وكاذب و چين آري اپيگلوتيك كه سنگفرشي منطبق هستند. در زير مخاط حنجره بافت هم بند متراكمي به نام غشاء مربعي ( Guadriangular ) قرار دارد كه از لبه آزاد اپي گلوت و چين آري اپيگلوتيك تا طناب صوتي كاذب كشيده شده است . غشا ديگري به نام كونوس الاستيكوس ( Conus Elasticus )كه از لبه طناب صوتي حقيقي تا لبه فوقاني كريكوئيد قرار دارد كه در لبه فوقاني خود متراكم و قطور شده و به نام ليگمان صوتي ( Vocalis ) ناميده ميشود. فضاي هاي پشت مامبرانهاي فوق را فضاهاي پاراگلوتيك مي نامند
اعصاب حنجره شامل عصب حنجره اي فوقاني كه حاوي رشته هاي پاراسمپاتيك و حسي ( شاخه داخلي ) براي ناحيه سوپرا گلوت و حركتي براي عضله كريكوتيروئيد ( شاخه خارجي ) مي باشد .
عصب حنجره اي فوقاني شاخه واگ بوده و شاخه داخلي آن از سوراخ تي
عصب حنجره اي تحتاني نير شاخه اي از واگ بوده (يا عصب راجعه ) و داراي رشته هاي حسي به مخاط نواحي گلوتيك و ساب گلو تيك عصب دهي ميكند )و حركتي كه به عضلات داخلي حنجره عصب دهي ميكند ) مي باشد.
روهيوئيد وارد ناحيه سوپرا گلوت شده ونواحي فوق را عصب دهي مي كندو شاخه خارجي آن به عضله كريكوتيروئيد ختم ميشود.
شرائين و وريدهاي حنجره شامل حنجره اي فوقاني ( شاخه شريان تيروئيد فوقاني ) و حنجره اي تحتاني ( شاخه شريان تيروئيد تحتاني ) مي شوند.
درناژ لنفاوي ناحيه سوپرا گلوت به زنجيره لنفاوي ژوگولر درناحيه اي به نام ژوگو امو هيوئيد تخليه مي باشد و درناژ لنفاوي نواحي گلوتيك و ساب گلوتيك به زنجيره لنفاوي ژوگولر در قاعده گردن مي باشد ( ساب گلوت به ناحيه پره تراكئال و پاراتراكئال ابتدا تخليه ميشود).
حنجره شيرخواران تفاوتهائي با سنين بالا دارد كه شامل كوچكتر بودن آن ، شكل قيفي داشتن،
اپي گلوت امگا شكل ، نرم بودن غضروفها ، بالاتر قرار گرفتن آن در گردن و ساب گلوت تنگ تر مي باشد.
فيزيولوژي حنجره
اعمال حنجره شامل موارد زير ميباشد.
- راه عبور هوا در دستگاه تنفسي است كه در دم طنابهاي صوتي از هم دور ميشوند و در بازدم بهم نزديكتر ميشوند.
- مكانيسم حفاظتي حنجره توسط عمل اسفنكتري مدخل حنجره و طنابهاي صوتي كاذب و حقيقي درهنگام بلع مايعات و جامدات تنفس گازهاي تحريكي ( شيميايي وحرارتي ) و تماس اجسام خارجي اعمال ميگردد.
باتحريك شاخ هاي حسي عصب حنجره اي فوقاني از طريق شاخه هاي حركتي نزديك كننده حنجره اي تحتاني ( يا راجعه) راه هوائي از خطرات ورود گاز ( مايعات و جامدات) مصون ميماند
- سرفه كه نقش مهمي در خارج كردن اجسام ومايعات از راه هوائي دارد به كمك بسته شدن گلوت و سپس باز شدن ناگهاني آن در باز دم شديد مي باشد وبدون فونكسيون گلوت اين امر امكان پذير نخواهد بود.
- حنجره با بستن گلوت سبب فيكس شدن قفسه سينه در اعمالي مثل بلند كردن اجسام و بالا كشيدن بدن ، ادرار كردن و اجابت مزاج ميشود وبدون فونكسيون گلوت اعمال فوق مختل ميشوند.
- صدا در حنجره با بسته شدن گلوت و حركت چين هاي مخاطي طناب هاي صوتي حقيقي با بالا و اجازه عبور هوا از ساب گلوت به خارج و سپس برگشت چين مخاطي به پائين بطور مكرر ايجاد ميشود . هر چه انقباض و نزديك شدن طنابهاي صوتي بهم بيشتر باشد و در راه عبور هوا مقاومت بيشتري ايجاد نمايد فركانس توليد شده زيرتر خواهد. هرچه فشار هوا در زير گلوت نسبت به اتمسفر بالاتر باشد شدت صداي توليدي بيشتر خواهد بود.