یک تا دو سالگی
• وقتی مشغول انجام کاری هستید یا به جایی می روید، صحبت کنید. مثلاً وقتی با
کالسکه قدم می زنید، به چیزهای آشنا ( مثل ماشین ،درخت ،حیوانات ) اشاره
کنید و اسم آنها را بگویید. ” پیشی رو ببین. پیشی میگه میو میو. پیشی بزرگه.
پیشی زرده.”
• از گفتاری استفاده کنید که هم از نظر دستور زبان درست و هم به قدری ساده
باشد که کودکتان بتواند آن را تقلید کند.
• وقتی در خانه یا اتاق کودک راه می روید، صدا سازی کنید. ساعتی را به او نشان
دهید که می گوید :ت- ت- ت. با هم به صدای ساعت گوش بدهید. یک بچه گربه
( یا عروسک گربه ) پیدا کنید که مثلاً لبش را گاز گرفته و می گوید: ف-ف-ف. یا یک
هواپیما که لبش را گاز می گیرد، موتورش را روشن می کند و می گوید: و- و- و.
بعدها وقتی فرزند شما به مهد کودک یا آمادگی می رود و صداها را به او معرفی
می کنند، این صداها مانند دوستان قدیمی برایش آشنا هستند.
• به خوبی می توان از مدت استحمام به عنوان زمان “بازی صوتی” استفاده کرد.
در این مدت شما چهره به چهره و از نظر قد، در برابر چشمان فرزندتان قرار
می گیرید. یک قایق پلاستیکی روی آب بیندازید و با صدای پ- پ-پ آن را به حرکت
در آورید. اجازه بدهید کودک هنگام تولید این صدا جریان هوا را از دهان شما
احساس کند. با تکرار صدای ب- ب- ب حباب درست کنید. موتور اسباب بازی ها هم
منبع خوبی برای تولید صدای “ررر- ررر- ررر” هستند.
• واژه ها را وسیع تر کنید. مثلاً وقتی کودک می گوید “ماشین”، شما بگویید:
“درسته! این ماشینه. این یه ماشین قرمز بزرگه. “
• سعی کنید هرروز زمانی را به خواندن کتاب برای فرزندتان اختصاص دهید.
کتابهایی پیدا کنید که تصاویر بزرگی داشته باشند و در هر صفحه آن یک یا دو کلمه
و یا یک عبارت یا جمله نوشته شده باشد. هنگام خواندن کتاب، روی نام بردن
تصاویر و توصیف آنها وقت بگذارید.
• از کودک خود بخواهید تصاویری را که نام می برید به شما نشان بدهد.
• از فرزندتان بخواهید نام تصاویر را بگوید. در ابتدا او به درخواست شما پاسخ
نمی دهد. فقط نام تصویر را به او بگویید. روزی او شما را با گفتن نام آن
شگفت زده خواهد کرد.